پرتغال يكي از كهن‌ترين كشورهاي اروپاست. ليسبون -پايتخت پرتغال- را دومين شهر كهن اروپا، پس از آتن، مي‌دانند. اينجا سرزميني‌ست كوچك كه از شرق و شمال به اسپانيا و از غرب و جنوب به اقيانوس اطلس راه دارد. به دليل داشتن زيرساخت‌هاي لازم و ارزان بودن خدمات، پرتغال در شمار پربازديدترين مقاصد جهانگردي قرار دارد. هر ساله 13 ميليون جهانگرد از پرتغال بازديد مي‌كنند. اولين بزرگراه اين كشور در سال 1944 ساخته شد كه جزو نخستين بزرگراه‌هاي جهان است و امروزه اين كشور كوچك بيش از 3000 كيلومتر بزرگراه دارد. ارتباط شهرهاي بزرگ پرتغال مانند ليسبون پرتو، كويمبرا و براگا از طريق اين بزرگراه سراسري ساده و سريع انجام مي‌شود. خطوط هوايي ارزان‌قيمت پرتغال نيز هر ساله مسافران زيادي را، به ويژه از انگليس، فرانسه اسپانيا و آلمان، به اين كشور مي‌كشاند. شهرهاي ليسبون، پورتو و فاتيما از كانون‌هاي جهانگردي اروپا هستند. ليسبون، بر كرانه‌ي اقيانوس اطلس، با رودخانه‌ي تاگوس و پل معروف واسكودوگاما چشم‌اندازهاي دل فريبي دارد. پورتو را در شمال پرتغال با دره‌ي معروف دوئرو مي‌شناسند. اين دره كه گذرگاه رودخانه‌ي دوئرو‌ست، تاكستان‌هاي بسياري دارد و شراب آن زبانزد است. فاتيما كه در ميانه‌ي راه ليسبون به پرتو قرار دارد سالانه 5 ميليون زائر مسيحي را جلب مي‌كند. به باور مردم اين ناحيه، مريم مقدس در سال 1917 بر سه بچه چوپان ظاهر شد. از آن پس كليسايي در آن محل ساختند كه امروزه يكي از بزرگ ترين كليساهاي رومَن‌ها‌ست. جزاير ماديرا، آزور و پورتوسانتو كه هر سه در دل اقيانوس اطلس جاي دارند، از مقاصد رو به رشد جهانگردي هستند.

سرزمين كهن پرتغال موسيقي فولكلور و افسانه‌هاي ويژه‌ي خود را دارد. فادو (Fado) نام موسيقي مردمي پرتغال است. واژه‌ي فادو به معني «سرنوشت» ريشه در فرهنگ اسلامي سال‌هاي دور اين منطقه دارد. يونسكو اين موسيقي غم‌انگيز را كه آميخته‌اي‌ست از غم، هجران و اميد، در شمار ميراث شفاهي بشري ثبت كرده است. از ديگر جذابيت‌هاي پرتغال «خروس بارسلوس» است. اين خروس عروسكي سوغات ناحيه‌ي براگا و شه بارسلوس است. به باور مردم آن ناحيه، خروس مرده‌اي جان گرفت و به بي گناهي مردي شهادت داد.

خرداد تا شهريور

<liـ>ـ بازديد از بازمانده‌هاي قرون وسطي آلفاما (Alfama) در ليبسون<liـ>استراحت در سواحل آفتابي كستا دا كاپاريكا (Costa da Coparica)<liـ>گشت در دهكده‌هاي تپه‌اي مونساراز (Monsaraz) و ماروائو (Marvao)<liـ>سوار شدن بر قطارهاي درون‌شهري شماره ي 12 و 28 ليسبون كه از كوچه‌هاي باريك عبور مي‌كند

• ماهي‌هاي تنوري شده ساردين (Sardinas asadas)
• خورشت پرتغالي (Cozido de portuguesa) كه تركيبي از گوشت، سوسيس و چندين نوع سبزي و تره بار است كه با روغن زيتون سرو مي‌شود.
• ساندويچ‌هاي گوشت فرانسسينها (Francesinha) با سس گوجه و پنير همراه با سيب‌زميني سرخ كرده. بهترين اين ساندويچ‌ها در شهر پورتو قابل تهيه است.
• شيريني‌هاي تارت (Pasteis de nata)

• سلام: Ola (اولا)
• خداحافظ: Tchau (چائو) يا آديوس (Adeus)
• تشكر: Obrigado (اوبريگادو)
• بله: Si (سي)
• خير: Nao (ناو)

سواحل آفتابي، قطارهاي درون‌شهري، طرفداران تعصبي فوتبال،( تيم ملي پرتغال را به نام برزيل اروپا مي شناسند ) فوتباليست هايي همچون اوزه بيو، لوئيس فيگو و كريستين رونالدو، زمين‌هاي گلف، خانه‌هاي سنتي و رنگي، لوئيس فيگو (Luis Figo)

• ليسبون (Lisbon)
• پورتو (Porto)
• فارو (Faro)
• اورا (Evora)
• كويمبرا (Coimbra)

• پل واسكودوگاما (Vasco de Gama bridge) بلندترين پل اروپاست. جالب اين كه ساختن اين پل - با 2/17 كيلومتر طول و 155 متر ارتفاع- فقط 18 ماه طول كشيد. بر روي اين پل بزرگراهي با 6 لاين كشيده شده است. جالب‌تر اين كه محدوديت سرعت در اين بزرگراه 120 كيلومتر در ساعت است؛ يعني همسان با ديگر بزرگراه‌هاي پرتغال.
• در زبان پرتغالي حرف (خ) وجود ندارد و به جاي آن از حرف (ژ) استفاده مي كنند.
• ژوزه ســاراماگو نـويسنده ي رمان كوري برنده ي جايزه ي نوبل ادبيات سال 1998 پرتغالي است.
• نيمي از چوب‌پنبه‌ي جهان از پرتغال به دست مي‌آيد. چوب‌پنبه كه در صنعت شراب‌سازي به كار مي‌رود از درختان بلوط بريده مي‌شود و درختان بلوط چوب‌پنبه (Cork Oak) محبوب مردم اين كشور است.
• يكي از شاهان پرتغال به نام «پدرو اول» كه در سال 1357 ميلادي بر تخت نشست معشوقه‌ي مرده‌ي خود، «اينس» را ملكه اعلام كرد در حالي كه اينس دو سال پيش‌تر از دنيا رفته بود.
• پرتغال مذهب رسمي ندارد.

• مساحت: 92.345 كيلومتر مربع
• جمعيت: 10.760.305 (2011)
• پايتخت: ليسبون
• زبان رسمي: پرتغالي
• پول كشور: يورو

نوع حكومت: جمهوري